MiniDV en aanverwante formaten: Digitale Video

Digital Video (DV) is de algemene term voor de DV-standaard. Deze norm werd ingevoerd in 1994 en omvat de volgende cassetteformaten:

  • DV
  • MiniDV
  • DVCAM
  • Digitaal 8
  • HDV
  • MiniHDV
  • DVCPro
  • DVCPro50
  • DVCProHD

In engere zin wordt de term DV gewoonlijk alleen gebruikt voor de formaten van videocassettes DV en MiniDV, die worden opgenomen met de DV-codec. De HDV codec bestaat echter ook. Hierdoor kunnen HD-gegevens op beide cassetteformaten worden opgenomen.

Er zijn ook professionele formaten die soortgelijke technologie gebruiken: DVCAM (Sony) en DVCPro (Panasonic). Bij deze formaten wordt de band sneller getransporteerd, waardoor de kans op defecten (drop-outs) afneemt.

Heeft u nog vragen over het digitaliseren van dia's?

Neem contact met ons op, wij adviseren u graag:

0800 34567 38
info(at)film-retter.de

Aanzienlijke variaties van soortgelijke DV-formaten

Het verschil tussen DV en MiniDV

De MiniDV cassette en de DV cassette verschillen alleen in hun afmetingen. De MiniDV cassette is compacter (luciferdoosje formaat!) dan de wat grotere DV cassette.

  • MiniDV: afmetingen: 6,6 x 4,8 cm, maximale speelduur: 60 minuten
  • DV: afmetingen: 12,5 x 7,8 cm, maximale looptijd: 180 minuten

Voor het overige zijn de twee soorten tape identiek. Ze worden ook beide aangeboden in een versie met een ingebouwde geheugenchip. Dit wordt gebruikt voor de volgende toepassingen:

  • End Search: Compatibele camcorders slaan het laatst opgenomen deel van de band op de geheugenchip op. Dit betekent dat u niet handmatig naar het einde van de band hoeft te zoeken wanneer u nieuwe opnamen toevoegt, maar dat u automatisch naar het einde kunt terugspoelen.
  • Inhoudsopgave: De camera kan een inhoudsopgave met indexpunten en ook titelteksten in de chip opslaan, die later tijdens het afspelen kan worden in- en uitgeschakeld.

Het verschil tussen DV en HDV

In tegenstelling tot DV is HDV een formaat voor hogere eisen van amateurs en bedrijven. Dat blijkt al uit de H in de naam. De term HDV staat voor High Definition Video.

HDV-cassettes zijn van een hogere kwaliteit en daarom uiteraard duurder dan DV-cassettes. De reden: HDV-banden hebben gewoonlijk een veel lager uitvalpercentage dan DV-banden. Bovendien is er minder materiaalslijtage op de hoofdtrommels en de loopschijven in de camcorder.

Het is belangrijk hier op te merken: Als u eenmaal een bandtype hebt gebruikt waaraan uw camcorder zich heeft aangepast, moet u dat blijven doen! Dit betekent ook dat DV en HDV niet kunnen worden gemengd. Dit geldt zelfs indien zij van dezelfde fabrikant zijn. U moet dus afwegen of een lager uitvalpercentage en een betere kwaliteit (hoge definitie) de extra kosten voor u waard zijn.

Normale modus en lange modus - even goede kwaliteiten?

In de longplay-stand is er een capaciteitstoename van maar liefst 50 procent: een MiniDV-bandje bevat opeens 90 minuten in plaats van de gebruikelijke 60.

Vooral voor particuliere gebruikers was de mogelijkheid om DV-cassettes op te nemen in longplay mode dan ook verleidelijk. De tapekosten voor DV waren vroeger vrij hoog en er was aanvankelijk geen merkbaar kwaliteitsverlies. Het gebruik van de longplay-mode leek dus bijzonder lucratief - maar alleen op het eerste gezicht.

De valkuilen van de lange speelduur zijn pas op het tweede gezicht te herkennen

  • In tegenstelling tot de standaard speelwijze is de lange speelwijze niet gestandaardiseerd. Dit kan betekenen dat MiniDV-opnamen niet kunnen worden afgespeeld op een toestel van een andere fabrikant.
  • Het is zelfs mogelijk dat een opname niet of slechts met moeite afspeelbaar is op een later ontwikkeld toestel van dezelfde fabrikant (!).